jednokadrowe rozmyślania (9)

 

Za głosem

 
Jest w górach taka niezwykła moc, że im dalej, im wyżej idziesz, tym mniejsze stają się twoje problemy. Kiedy nad tobą już tylko niebo, wypełnia cię spokój. Otulony ciszą, z chmurami u stóp czujesz, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki i mógłbyś mu powiedzieć wszystko. 

 

Nie mówisz jednak, bo przecież wiesz, że ma ważniejsze sprawy na głowie
niż twoje z życiem potyczki. Wystarcza ci, że świat który stworzył, jest taki piękny. Przysiadasz utrudzony, a wzrok wędruje dalej, hen, gdzieś za horyzont, gdzie czeka twoja tęcza. 

 

Kiedy nadejdzie twój czas, ruszysz w jej stronę jak w kolejną górską
wyprawę, troski porzucając na ziemi. Swoim zwyczajem pójdziesz sam zabierając jedynie najpiękniejsze widoki ze szczytów…

 
Ale to jeszcze nie dziś, nie teraz, 

Dziś idź, za głosem serca idź.

 

---

wrzesień 2015; aparat: Zenza BRONICA SQ-A, obiektyw: ZenzanonS 1:2.8, f=80 mm, z ręki, czas 1/125 sek., f8.0, ISO 80 (Ilford FP4+), wywołanie negatywu i opracowanie obrazu: wywołanie własne (Rodinal: 1+50, 7.5 min.), digitalizacja negatywu i "cyfrowa ciemnia".

 tekst: Lidia Maląg

fotografia: Grzegorz Barczyk