Dla "takich jak ja" - to prawdziwa gratka. Negatyw średniego formatu, który - w niewiadomych warunkach - przechował się przez przynajmniej 40 lat!!!
Oczywiście - załadowałem negatywy do aparatów...
Skutki upływu czasu - pojawiły się bardzo prędko. Jeden z negatywów założyłem do aparatu Rolleiflex. Przy próbie przewijania negatywu - po zrobieniu zdjęcia - okazało się, że nastąpiło rozdzielenie kliszy od papieru "osłaniającego". Nie chcąc zniszczyć mechanizmu transportu w aparacie (kręcenie korbką nie było możliwe) - musiałem wyjąć negatyw - praktycznie nienaświetlony.
W drugim z aparatów - problemów technicznych na szczęście nie było. Ponieważ nie miałem pojęcia jaki wpływ na właściwości światłoczułe mogło mieć tak długie "leżakowanie", co więcej - nie wiedząc, w jakich warunkach się owo "leżakowanie" odbywało (zalecane przechowywanie negatywów w lodówce - raczej nie miało miejsca, a przynajmniej nie przez całe 40 lat...) przyjąłem, do naświetlania, nominalną czułość filmu - czyli ISO 50.
Oto zdjęcia, które udało mi się wykonać - w roku 2015, aparatem wyprodukowanym w latach 70-tych XX wieku - na negatywie, który wyprodukowano na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku...
Dzięki uprzejmości p. Marka (z Zaprzyjaźnionego Zakładu Fotograficznego) - uzyskałem informacje w jaki sposób wywołać tego typu film. :) Wyszło całkiem ciekawie. Takiego efektu "starego zdjęcia" nie zapewnia żadna nakładka, procedura możliwa do wykorzystania we wspaniałych programach graficznych do obróbki zdjęć cyfrowych :)
ps.
uzupełnienie techniczno-lokalizacyjne. zdjęcia powstały podczas spaceru - oczywiście subiektywnego, wraz z LP - po Szczecinie. trzy najmniejsze fotografie - zrobione zostały na Wydziale Geologii UW, podczas wrześniowego Pikniku Geologicznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz